بررسی اثر هم ‌افزایی عصاره آلوئه ‌ورا و تمرینات هوازی بر وزن و حجم تومور، سطوح فاکتور التهابی اینترلوکین 6 (IL-6) و فاکتور رشد آندوتلیال عروقی (VEGF) در موش ‌های مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: سرطان پستان از شایع ‏ترین سرطان‏ ها در میان زنان به شمار می ‏رود. مطالعات مختلف نشان داده است که مصرف گیاهان دارویی و فعالیت بدنی می‏تواند نقش موثری در پیشگیری و درمان سرطان داشته باشد. هدف از انجام مطالعه‏ حاضر، بررسی اثر هم ‏افزایی مصرف عصاره آلوئه‏ ورا و تمرینات هوازی شنا بر سطوح فاکتور التهابی اینترلوکین 6IL-6) ) و فاکتور رشد آندوتلیال عروقی(VEGF)  در موش‏ های مبتلا به سرطان پستان بود. روش بررسی: در این مطالعه‏ تجربی، 35 سر موش ماده بالب سی که از لحاظ ژنتیکی مشابه با یکدیگر بوند، به شکل تصادفی به 5 گروه 1-کنترل (سالم)، 2-کنترل (سرطانی)، 3- تمرین (سرطانی)، 4- عصاره (سرطانی) و 5- تمرین- عصاره (سرطانی) تقسیم شدند. القای سرطان پستان در موش ‏های مورد مطالعه به روش کاشت تومور انجام شد. عصاره آلوئه‏ ورا به میزان mg/kgBW/day 300، به صورت زیر صفاقی تزریق گردید. زمان تمرین شنا در روز اول 10 دقیقه بود که با افزایش روزانه پنج دقیقه  به 60 دقیقه رسید. در پایان مطالعه وزن، حجم تومور و سطوح IL-6 و VEGF در موش‏ ها اندازه‏ گیری گردید.  یافته‏ ها: پس از شش هفته وزن و حجم تومور در تمام گروه‏ های سرطانی مورد مداخله کاهش داشت. شش هفته تمرین استقامتی (008/0P = ) و همچنین مصرف عصاره آلوورا + تمرین استقامتی (006/0P = ) اثر معنی‏ داری بر کاهش سطح IL-6 نشان داد. علاوه بر این، شش هفته تمرین استقامتی (006/0P = ) و همچنین مصرف عصاره آلوئه‏ ورا + تمرین استقامتی (005/0P =) سبب کاهش معنی ‏دار سطوح VEGF گردید. ولیکن تزریق عصاره آلوئه ‏ورا به تنهایی اثر قابل توجهی بر سطوح IL-6 و VEGF  نداشت (به‏ ترتیب 224/0P =  و 201/0P = ). نتیجه‏ گیری: این احتمال وجود دارد که همراه بودن تمرینات شنا و مصرف عصاره آلوئه‏ ورا از طریق مهار وضعیت التهابی بتواند سطوح سایتوکاین التهابی 6- ILو به دنبال آن VEGFرا کاهش دهد.